Inleiding:
In de vandaag verschenen, bijzondere 400e editie van onze nieuwsbrief zetten we iemand in het zonnetje zonder wie deze mijlpaal er überhaupt niet geweest zou zijn: Kees van Koeveringe. Al jarenlang is hij een vertrouwd gezicht binnen onze vereniging – als fanatiek lid, als trainer van de recreanten, én als de vaste kracht achter deze nieuwsbrief. Zijn inzet, enthousiasme en betrokkenheid zijn van grote waarde voor onze club. Tijd om hem eens zelf aan het woord te laten.
Interview met Kees
- Kees, eerst wat cijfertjes: hoe oud ben je (als je dat wilt delen met ons), hoe lang ben je al lid van onze vereniging, hoe lang train je de recreanten inmiddels, hoeveel jaar maak je al nieuwsbrieven?
Ik ben 76 jaar en 50 jaar lid van Tiel’72.
De recreanten train ik zonder tussenpauze vanaf 1988 .
Het was voor mij zelf ook de vraag hoe lang ik de nieuwsbrief maak, maar met behulp van oud voorzitter Bert de Rooij zijn we erachter gekomen dat ik de brief vanaf 2016 maak.
Daarvoor is Antoinette Bons gestart met de Nieuwsbrief, vervolgens Desiree Eijkelkamp/Marc van Tilborg .
Hieronder een gedeelte van de nieuwsbrief uit 2016. Dat betekent dat ik de afgelopen 9 jaar 230 nieuwsbrieven heb gemaakt.

- Je verzorgt al jaren onze nieuwsbrief en deze editie is inmiddels de 400e onder jouw leiding. Vertel eens over het ontstaan van de eerste nieuwsbrief?
Het ontstaan van de nieuwsbrief waren o.a. de hoge kosten van de Treffer ( zo heette ons clubblad ) Het digitaal opzetten van de nieuwsbrief bespaarde Tiel kosten en het was vanuit huis te regelen. Daarvoor werd de Treffer jarenlang bij mijn werkgever gedrukt en verspreid door Gerrit van Arkel.
- Is er een nieuwsbrief-editie die je is bijgebleven of waar je met extra trots op terugkijkt?
In de Corona periode heb ik 25 jaar geschiedenis opgepakt. Sinds ik lid ben van deze mooie vereniging heb ik alle krantenknipsels over Tiel verzamelt. Daaruit kon ik alle informatie halen over de eerste 25 jaar korfbal in Tiel. Voor mezelf was het ook leuk om alles her te beleven en in de nieuwsbrief te beschrijven.
- We zien je vaak staan bij het materiaalhok. Je ziet het graag geordend en je ruimt graag op. Daar zijn wij uiteraard blij mee. Maar ben je thuis ook zo?
Het spreekwoord is “een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd” Dat is thuis zo maar ook bij het materiaal . De containers zijn niet te groot of je kunt ook zeggen we hebben teveel materiaal. Tegenwoordig willen de trainers per tweetal over een paal en bal kunnen beschikken. Daarvoor heb je veel materiaal nodig en dan moet je samen ervoor zorgen dat alles een vaste plaats heeft en goed opgeruimd wordt door de spelers en trainers. Daar is nog wel een verbeterpunt voor te bedenken. Als ik zie dat het beter kan dan ruim ik het op. Geen probleem en hoop dat de spelers zelf ook zien dat het fijn is om goed bij het materiaal te kunnen.
- Je traint nu een recreantengroep die gegroeid is naar 19 mensen. Veel van hen geven aan dat ze het vooral erg gezellig vinden – met elkaar, maar ook met jou. Wat is volgens jou het geheim achter die groei en goede sfeer?
Ik train, zonder tussenpauze, de recreanten 37 jaar. Voordat de groep vorig jaar een groeispurt maakte was het 2 jaar trekken aan een dood paard. We waren met mezelf erbij met 4 recreanten. Je kunt begrijpen dat er weinig mogelijkheden waren om nieuwe trainingsvormen te oefenen. Wel hadden we vertrouwen dat het een keer goed zou komen. Door een flyeractie groeide de groep naar uiteindelijk 19 recreanten.
Het geheim is alles mag en niets moet tijdens de training. Wat ook heel belangrijk is dat de trainer onderdeel van de groep is. Ik geef aanwijzingen, doe oefenonderdelen voor en neem deel aan de trainingen. Zonder telefoon in mijn hand samen met de groep een gezellig uurtje trainen, daar gaan we mee door.
- Wat vind je het mooiste aan het trainen van de recreanten?
Er komen spelers bij die geen korfbal ervaring hebben en het is mijn taak om de beginselen van korfbal op een leuke manier te trainen. Naast het trainen leg ik ook de spelregels uit. Veel recreanten zijn ouders van kinderen die bij ons spelen en vragen mij naar spelsituaties en waarom een scheidsrechter fluit. Die wisselwerking geeft mij energie en zeker wanneer de spelers de opmerking maken dat ze een heerlijke training hebben gehad.
- Voor de mensen die dit lezen en nog twijfelen of een keertje te komen proeftrainen: Hoe ziet jouw training eruit en zijn ze welkom?
Nieuwe recreanten blijven welkom. Ze kunnen altijd een paar keer meetrainen voordat ze aansluiten bij de groep.
We beginnen altijd met een warming up die door Ricardo wordt verzorgd, Daarna doen we allerlei oefeningen onder de korf. Vervolgens leuke spellen met de bal diemaken de spelers lekker fanatiek en we sluiten af met een partij.
- Jullie kinderen zijn allang uit het korfbalnest gevlogen. Ook jullie kleinkinderen waren korfballers, maar wonen elders: hoe komt het dat jij nog steeds met veel plezier met korven sjouwt? Wat levert het vrijwilligers/het verenigingsleven jou?
Ik korfbal vanaf mijn 9 de jaar. Eerst bij de Stichtse Korfbal Vereniging in Utrecht. We verhuisden toen naar Tiel en heb ik me aangesloten bij Tiel’72. Eerst als trainer/speler/voorzitter TC/ wedstrijdsecretaris etc. Teveel om te benoemen. Daar ligt de basis van wat ik voor deze vereniging voel. Tiel’72 is in mijn genen gaan zitten en dat zal ook zo blijven. Tijden veranderen en soms begrijp ik de onderlinge omgang met elkaar niet zo goed meer.
Er zijn gelukkig veel vrijwilligers onder ons en ik hoop nog veel jaren daar onderdeel van te zijn. We toch een prachtige vereniging voor jong en oud. Laat dat vooral zo blijven.
Afsluiting:
Namens alle leden: bedankt Kees, voor al je tijd, energie en inzet – zowel op het korfbalveld als via de nieuwsbrief. Op naar de volgende 100 edities!